Het is goed om vragen te stellen mits je ook bereid bent te luisteren naar het antwoord…

Nu is goed zijn in iets heel fijn, als dat betekent dat je daar ook blij mee bent

‍

En.... helaas moet ik bekennen dat het goed zijn in al die vragen stellen, iets is waar ik zeker niet altijd blij mee was. Sterker nog, er zijn periodes geweest dat ik dacht dat ik er compleet gek van werd, die grote hoeveelheid vragen die continu door mijn hoofd gierden.

‍

Want wanneer deed ik dat, veel vragen stellen?

‍

Dat gebeurde vooral wanneer ik met iets aan het stoeien was waar ik mee zat, wat me irriteerde of frustreerde. Dat ik mezelf juist op die baalmomenten vragen ga stellen, is misschien niet heel vreemd. Ik weet namelijk best dat ik soms niet voldoende stil sta bij al het goede dat zich in mijn leven afspeelt. Laat staan dat ik me daar dan ook nog allerlei vragen over ga stellen.

‍

Het is, geloof ik, voor mij gemakkelijker om het goede gewoon te laten zijn. Het niet teveel aandacht te geven. En terwijl ik dit schrijf, realiseer ik me weer dat ik mezelf echt meer mag stimuleren om me daadwerkelijk bewust te zijn van datgene waar ik blij mee ben en te genieten van het al het moois wat zich in mijn leven voltrekt.

‍

Waar ik dus niet extra in gestimuleerd hoefde te worden en wat eigenlijk als vanzelf gebeurde, is dat die hoeveelheid vragen daarbinnen worden gelanceerd. Daardoor had ik niet alleen last van een situatie, de hoeveelheid vragen maakte ook dat ik niet eens de ruimte leek te hebben om antwoorden te geven. Want ga dat maar eens doen. Een spervuur aan vragen over je heen krijgen waarbij je niet eens de tijd krijgt er één te beantwoorden. Daar wordt toch niemand blij van. Iemand vroeg me toen: “Wat heeft het stellen van die vragen voor zin, als je niet bereid bent om antwoorden te geven, laat staan even stil te staan en naar een antwoord te luisteren?” Au, ik vond dat confronterend en voelde van binnen dat een gevoelige snaar was geraakt. Wilde ik wél vragen stellen maar niet luisteren naar mogelijke antwoorden? Daar ben ik over na gaan denken en vandaag de dag maak ik nog steeds gebruik van deze wijze les en het nieuwe gedrag dat ik me toen heb aangeleerd.

‍

'Het is goed om vragen te stellen, mits je ook bereid bent te luisteren naar het antwoord'

‍

Daarmee kan ik echt niet zeggen dat ik dan altijd meteen de oplossing heb of blij ben met het antwoord. Alleen door goed te luisteren naar het antwoord krijg ik wel de mogelijkheid stil te staan, te kiezen wat te doen en eventueel een gerichte volgende vraag te stellen.